Προσευχή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού προς την Παναγία

Ὦ Ἁγνὴ Παρθένε, Θεοτόκε, Χαῖρε!
Ἡ ἐλπὶς τῶν Χριστιανῶν, σκέπε, φύλαττε,
καὶ ὑπὲρ πάντων πρέσβευε πρὸς τὸν Υἱὸν σου,
ὃν ἠξιώθης ὑπερφυσικῶς ἐν γαστρὶ βαστάσαι.

Σκέπασον ἡμᾶς ἐν τῇ χαριτῶμένῃ σου σκέπῃ,
στήριξον ἡμᾶς ἐν τῇ πίστει,
καὶ λυτρωσον ἡμᾶς ἐκ πειρασμῶν καὶ συμφορῶν.
Παρὰ σοῦ, Δέσποινα, ἐλπίζομεν σωτηρίαν·
μὴ ἐγκαταλείπῃς ἡμᾶς ἐν καιρῷ θλίψεως.

Ἀμήν.

Ιστορικό και Θεολογικό Πλαίσιο της Προσευχής

Ποιος ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός;

Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (περ. 675 – περ. 749 μ.Χ.) είναι ένας από τους σπουδαιότερους Πατέρες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, υμνογράφος, θεολόγος και υπερασπιστής των ιερών εικόνων κατά την εποχή της Εικονομαχίας. Ζούσε στη Δαμασκό και ήταν λόγιος, με κλασική και εκκλησιαστική παιδεία. Κατά την Παράδοση, μετά την κοσμική του σταδιοδρομία, μόνασε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου στην Παλαιστίνη.

Ήταν βαθιά αφιερωμένος στην Υπεραγία Θεοτόκο, την οποία τιμούσε με ύμνους, κείμενα και ποιητικές προσευχές.

Σημασία της Προσευχής προς την Παναγία

Η συγκεκριμένη Προσευχή αντικατοπτρίζει:

Βαθιά πίστη στον ρόλο της Θεοτόκου

Η επίκληση «Ὦ Ἁγνὴ Παρθένε, Θεοτόκε, Χαῖρε!» θυμίζει τον αρχαγγελικό χαιρετισμό («Χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία…») και δείχνει τον σεβασμό και την αναγνώριση της Παναγίας ως μητέρας του Χριστού και ελπίδας των Χριστιανών.

Αίτημα προστασίας

Ο Άγιος παρακαλεί την Παναγία να σκεπάσει τον πιστό με την χάρη της, να τον προστατεύσει από πειρασμούς και συμφορές — τόσο σωματικές όσο και πνευματικές.

Αναγνώριση της πρεσβείας της Θεοτόκου

Υπενθυμίζει τη διαμεσολαβητική δύναμη της Παναγίας προς τον Υιό της, την οποία η Εκκλησία τιμά ιδιαιτέρως: «Ὑπὲρ πάντων πρέσβευε πρὸς τὸν Υἱόν σου».

Θεολογικό υπόβαθρο και ποίηση

Η γλώσσα είναι υμνολογική και θεολογικά πυκνή. Χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως «ἐν γαστρὶ βαστάσαι» (να φέρεις στην κοιλιά σου), που μαρτυρούν το θαύμα της θείας Ενανθρώπησης.

Η Προσευχή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού δεν είναι απλώς ένα κείμενο ευλάβειας, αλλά έκφραση της Ορθόδοξης πίστης προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Είναι προσφυγή σε μια μητρική σκέπη, σε μια ζωντανή σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τη Μητέρα του Θεού.

Aς προσευχηθοῦμε ὅλοι μὲ πίστι καὶ ταπείνωση πρὸς τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, νὰ μᾶς βοηθήσει, νὰ μᾶς σκέπει, νὰ μᾶς φωτίζει.